Türktay Haberler

5. TÜRKTAY SONUÇ BİLDİRGESİ 96 MADDEDE ÖZETLENDİ...

SONUÇ BİLDİRGESİ

Atık çöp değildir.

Atık ekonomi değeri olan bir maddedir.

Atık genel itibariyle bir hammaddedir.

Atıktan elde edilen hammadde sanayi için kullanılabilir.

Atık sektörü genç bir yapıya sahip.

Atıktan enerji konusunda kentler bilinçlendirilmeli

Enerji seviyesi yüksek atıkların vahşi depolamaya gitmemesi sağlanmalı

Atıktan üretilen enerji ile ortaya çıkan olumlu sonuç basın aracılığıyla geniş kitlelere duyurulmalı

Belediyeler ile çalışmalar kontrol altına alınmalı

Belediyeler iş verdikleri firmalara çöp garantisi de vermeli

Belediyeler lisansı olmayan firmalarla çalışmalar yapmamalı

Biogaz konusu ele alınmalı

Biogaz konusunda bir kanun oluşturulmalı

Her firma getirilen atığı kabul etmeli

Alt yapı kurulmadan belediye anlaşmaları yapılmamalı

Tüketiciyi de koruyacak anlaşmalara imza atılmalı

Çevre yasaları düzenlenmeli

İyi temsilciye ödül, kötü temsilciye ceza sistemi uygulanmalı

Çocuk yaştan itibaren dönüşüm konusu ele alınmalı

Dönüşüm artı ödül sisteminde yeni yaklaşımlar denenmeli

Avrupa'dan otuz yıl geride olan dönüşüm sistemi için çalışmalar yapılmalı.

Atık planlamaları yapılmalı.

Planlamalar sektör temsilcilerini de bağlayacak şekilde dizayn edilmeli.

Çalıştaylara hız verilmeli.

Sektör temsilcileri bir araya gelmeli.

Rekabetçi ortam ile birlikte iş birliği de arttırılmalı.

Atık sektörünün alt yapısı oluşturulmalı.

Sorunlar masaya yatırılmalı

2023 hedefleri revize edilmeli.

2023 hedefleri konusunda firmalar kendilerine hedefler koymalı.

2023 hedefleri konusunda firmaların varlıkları masaya yatırılmalı, yeni yaklaşımlar belirlenmeli.

2023 hedeflerini yakalamak için dönüşümden ucuz kullanım malzemeleri elde edilmemeli.

Dönüşüm malzemelerinin olabildiğince Türkiye ekonomisinde bulunmayan mamullere dönüştürülmesi konusu üzerinde durulmalı.

Dönüşüm yapılırken de hiçbir hammaddenin kaybedilmemesi konusu üzerinde durulmalı.

Atığın bir bedeli olduğu fikri üzerinde durulmalı.

Kullanıcının atık bedelini ödeyeceği sistemler düşünülmeli.

Bu konuda Avrupa'daki örnekler incelenmeli.

Konuyla ilgili komisyonlar kurulmalı çalışmaları çalıştaylarda tartışılmalı.

Atıkların ayrıştırılarak toplanmasına dikkat edilmeli.

Ayrıştırılmadan toplanan atığın ülke ekonomisinden çıkan değerine dikkat çekilmeli.

Konuyla ilgili geniş kampanyalar yapılmalı.

Sektördeki emek sarfiyatının önüne geçilmeli.

Makine tercihlerinde yerli üreticilerin Avrupa'ya pazarladıkları teknolojiler ön plana alınmalı.

Doğru makine kullanımına özendirilmeli.

Çevre ve Şehircilik Bakanlığı ile sektör temsilcilerinin iletişimi kuvvetlendirilmeli.

Bakanlık tasarruflarından sektör temsilcilerinin daha hızlı haberdar olması sağlanmalı.

Denetim ve işletim sistemleri ÇŞB'nin de katkılarıyla hazırlanmalı.

Sektör temsilcileri ihtiyaç duyduklarını değil daha fazla atığı toplamalı.

Toplanan fazla atığın ihracı konusu gündeme gelmeli.

Ekonomik değeri olan atıkların ithalatı yerine Türkiye'den temini yoluna gidilmeli.

Bu hedeflere varabilecek atık yönetim sistemleri oluşturulmalı.

Hammadde değeri yüksek iyi atık tanımı yapılmalı.

İyi atığın sanayide kullanılmasının önü açılmalı.

Tüketiciler atığı ilk kullanım alanında ayırmalı.

Bunun gerçekleşmesi için tüketiciler bilinçlendirilmeli.

Gerekli reklam kampanyaları düzenlenmeli, eğitim çalışmalarına hız verilmeli.

Konuyla ilgili bütçe devlet ve atık yönetimi şirketlerince oluşturulmalı.

Nüfusa göre atık planlaması yapılmalı.

Atık ayrıştırma alanlarının şehir içindeki yüksek maliyetli arsalar yerine şehir dışına daha ucuz taşınması konusunda çalışılmalı.

Zorunlu olmadıkça yakma tesisi kullanılmamalı.

Lisanslı firmalar ile lisanssız firmalar ayrımı yapılmalı.

Lisansı olmayan firmaların sektörde bulunmasına izin verilmemeli.

Lisansı olup da lisanssız firmaların sağladığı vergi, sigorta gibi avantajların kapatılması için farkındalık arttırılmalı.

Bu konuda devlet mekanizmalarının harekete geçmesi sağlanmalı.

Atık yönetiminin ekonomik haritası çıkarılmalı.

Türkiye'deki atık miktarı ile dönüşüm miktarı arasındaki farklar araştırılmalı.

Konuyla ilgili Avrupa sistemleri örnek alınmalı.

Her kent, şehir ve mahallenin atık yönetim sistemi olmalı.

Atık sisteminde yönetmelikler firmaların da görüşü alınarak hazırlanmalı.

Bu konuda belediyeler de söz sahibi olmalı.

Yönetmelikler uygulanabilir şekilde hazırlanmalı.

Yönetmeliklerin uygulanması konusunda denetim mekanizmaları çalıştırılmalı.

Vahşi depolamaya son verilmeli.

Bu konuda bilinçlendirme çalışmaları yapılmalı.

Atığın ekonomik değeri konusunda sokak toplayıcıları da çalışmalara katılmalı.

Sokak toplayıcılığı konusu belediyeler ve firmalar aracılığıyla bir düzene bağlanmalı.

Haksız rekabetin önüne geçilmeli.

Bununla ilgili bakanlıklar kadrolarını genişletmeli.

Haksız rekabette firmalara cezalar yükseltilmeli.

Sektörün oluşturduğu derneklerin denetlenmesi sağlanmalı.

Sektör derneklerinin çalışma faaliyetleri genişletilmeli.

Konuya ilişkin basının da çalışması sağlanmalı.

Basınla ilişkiler konusunda yeni yaklaşımlar ortaya konulmalı.

Atıktan enerji üretilmeli.

Firmalar arasında kullanılan ve kullanılmayan atıl durumdaki teknoloji transferlerine hız verilmeli.

Yurt dışından makine yatırımı yaparken daha önce bu yatırımı kullanan firmalarla iletişime geçilmeli.

Sektör temsilcileri deneyimlerini paylaşmalı.

Atık konusunda nüfusu az olan bölgelere de gidilmeli.

Bu bölgelerde yeni yatırım alanları oluşturulmalı.

Atık hedeflerinin tutturulması konusunda sektör birbiriyle iletişim halinde olmalı.

Atıklar toplanırken çevre korunmalı.

Para hırsı uğruna çevreyi kirleten kuruluşlara izin verilmemeli.

Bu kuruluşların sektör oyunculuğundan çıkması için Çevre ve Şehircilik Bakanlığı ile de irtibatta olunmalı.

Çevrenin korunması konusunda kampanyalar yapılmalı.

Özellikle çocuklar bu tür alanlarda eğitilmeli.

Ailelere de atık yönetimi konusunda televizyonlar vasıtasıyla bilgilendirmeler yapılmalı.